Probusclub Hillegersberg IV Hillegonda

Probusclub Hillegersberg IV Hillegonda (kortweg “Probus Hillegonda”) is in 1994 opgericht.

Het doel was (en is nog steeds) om de saamhorigheid en vriendschap te bevorderen van (geheel of nagenoeg geheel ) postactieven, die een maatschappelijk verantwoordelijke functie hebben vervuld. De leden hechten er, ieder vanuit een persoonlijke, intellectuele en maatschappelijke achtergrond, waarde aan om elkaar regelmatig te ontmoeten; daarbij vormen onderlinge hulpvaardigheid, verbreding van kennis en interesse, verruiming van inzicht én ontspanning, bindende elementen.

Dit doel proberen we te bereiken door regelmatige bijeenkomsten en andere activiteiten. Ook betrekken we de partners van leden bij een aantal activiteiten.

Belangstelling voor het lidmaatschap?

Wie belangstelling heeft voor het lidmaatschap van Probus Hillegonda en past in de doelgroep kan contact opnemen via een mail aan de secretaris (probus.hillegonda@gmail.com).

De legende van Hillegonda en

de geschiedenis van Hillegersberg

Kunstwerk en legende

De afbeelding boven de website is gemaakt van een foto van het kunstwerk op de hoek van de Bergse Dorpstraat en de Freericksplaats in Hillegersberg. In 1989 werd dit bronzen kunstwerk van Tonny Schellekens-Hermans (1934) onthuld. Het onderschrift luidt ‘Op Hillegonda’s zand kwam Hillegersberg tot stand’. Hierop is de reuzin Hillegonda te zien die volgens een legende haar ouderlijk huis in de duinen verliet met een schort gevuld met zand. Aangekomen in wat nu Hillegersberg is, scheurde de schort en de inhoud creëerde de zandheuvel waarop de dorpskern gebouwd zou zijn.

Gedicht over Hillegonda

In het begin van de 19^e eeuw schreef de Hillegersbergse onderwijzer Van den Hoonaard (gestorven in 1859) hierover het volgende gedicht dat hij noemde ‘Sprookjes aangaande den oorsprong van den zandheuvel, de stichting van het zoogenaamde reuzenhuis en de naam van het dorp:

Toen ze ‘t plekje had bepaald
Dat haar slot zou dragen
Dorst ze in ‘t week moerassig oord
‘t Zwaar kasteel niet wagen

IJlings liep ze naar het strand
Vulde ‘t boezelaartje
Stapte er mee door duin en struik
Lijnregt, op een haartje

Maar wat wil ‘t? Zodra in ‘t veen
‘t Lieve pootje drukte
En, bij zwaar geladen vracht
‘t Hoofje nedrig bukte
Blijft ze opeens, wat wonder ook!
In de bagger steken
IJlings komt haar schorteband
Door de schok te breken

Daar hoopte alles zich opeen
‘t Zand bedekt de landen
‘t Veen bedolven door dien schok
Zal men nimmer branden

Eerlang zag men ‘t prachtig slot
Op den heuvel rijzen
Dat, na eeuwen nog de plaats
Van ‘t bedrijf zal wijzen

Twijfel aan ‘t verhaalde niet
‘t Raadhuis aangekeken
Daar strekt Hillegonda’s beeld
Tot een waarheidsteeken.

Wapen van Hillegersberg

Tot 1941, het jaar waarin Hillegersberg door Rotterdam geannexeerd werd, bestond het plaatselijk zegel uit een afbeelding van die denkbeeldige gebeurtenis, zoals ook vermeld in het gedicht. 

Geschiedenis

In werkelijkheid werd de kern van Hillegersberg niet genoemd naar Hillegonda maar naar Hildegard van Vlaardingen, echtgenote van de 10^e eeuwse graaf van Holland, Dirk II. De dorpskern werd gebouwd op een diluviale zandheuvel waarop al in vroege tijd een kapel en een donjon werden gebouwd. De kerk van Hillegersberg is daarmee een der oudste van Nederland en dateert van 990. Het bijbehorende kasteel, het Huis ten Berghe, waarvan de geschiedenis teruggaat tot de Romeinse tijd, werd tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten in 1426 verwoest door de troepen van Jacoba van Beieren, tezamen met de kerk. 

Het bestaande kerkgebouw is van 1500, de toren dateert van 1300 en de preekstoel van 1631. De  Hillegondakerk, met haar prachtige kroonluchters en gebrandschilderde ramen dient tegenwoordig tevens als concertzaal.